Staða smáríkis

Þetta er ákaflega athyglisverð greining hjá David Hale og án efa mjög nærri sanni. Smáríkjafræði er fræðigrein sem hefur verið við lýði í félagsvísindunum frá því á sjöunda áratugnum, þar sem staða hinna fjölmörgu smáríkja í alþjóðasamfélaginu hefur verið skoðuð í þaula. Kenningar hafa verið unnar upp úr þeim rannsóknum þar sem því er haldið fram að því miður séu þessi smáríki býsna viðkvæm gagnvart aðgerðum stærri ríkja á efnahags- og hernaðarsviðinu. Það hafa verið í grófum dráttum tvær leiðir sem þau hafa getað notað til að tryggja sig sem best. Önnur - og sú algengari - er nákvæmlega sú sem Hale er að lýsa í greininni. Þau geta hallað sér uppað og dvalið undir verndarvæng öflugra ríkis. Þetta höfum við Íslendingar gert alla okkar sögu allt frá því "ríki" fóru að láta til sín taka í þessum heimshluta og þar til 2006 þegar við vorum yfirgefin af 20. aldar verndaranum. Hin leiðin er sú að ganga í ríkjasamband á borð við Evrópusambandið, þar sem smáríkin ná að njörva hin stærri niður í regluverk utan um sameiginlega hagsmuni og láta þau eiga eitthvað undir sér. Þriðja leiðin - að gera hvorugt - er illfær til lengri tíma og hefur slíka vankanta og hættur í för með sér að ólíklegt er að íbúar lýðræðisríkis sætti sig við hana til lengdar (þó íbúar alræðisríkja hafi oft verið þvingaðir í slíka för).

Valið sem við Íslendingar stöndum frammi fyrir til langs tíma er því - leið Davids Hale, sem fanganýlenda eða herstöð Bandaríkjamanna (ef áhugi þeirra fæst endurvakinn)  - eða að verða fullgildir aðilar að Evrópusambandinu og tryggja þar með það hámarksfullveldi sem smáríki á borð við Íslandi stendur til boða á alþjóðasviðinu.

Leggur til að fangar verði fluttir til Íslands

Afneitun

Þessi ákvörðun Ríkisútvarpsins er auðvitað með hreinum ólíkindum og dæmi um þá undarlegu afneitun sem Íslendingar eru í gagnvart þeirri staðreynd að við erum aukaaðilar að Evrópusambandinu í gegnum EES samninginn og Schengen samstarfið. Það sem gerist í Brussel snertir okkur beint á hverjum degi, þó við höfum hingað til valið að reyna ekki að hafa áhrif á það. Þessi ákvörðun Ríkisútvarpsins virðist líka lýsa þeirri tilfinningu að ef við tölum ekki um það þá sé það ekki að gerast. Kannski þessi ótrúlega afneitun á raunverulegri stöðu landsins eigi einhvern þátt í einangrun okkar sem þjóðar í kjölfar efnahagshrunsins?

Vilja fréttaritara RÚV í Brussel

Er þetta fréttaskýring?

Er þetta ekki frekar frétt um fyrirspurn alþingismanns og svar við henni? Ég opnaði þetta og bjóst við skarpri greiningu á "undarlega litlum krafti" í einhverju, en þá er þetta bara kraninn. Þarf ekki að fara að gera lágmarkskröfur til þeirra sem mega kalla sig blaðamenn á þessu landi.

Undarlega lítill kraftur

Fyrirsagnakeppni mbl.is

Hversu margir sem opnuðu þessa frétt héldu að hér væri verið að tala um átökin innan Utangarðsmanna í den? Eða samstarfið við upptöku nýjustu Egóplötunnar?

;)

Fyndið.

 

„Bubbi dró nánast úr okkur lífsneistann"

Er þetta nú frétt?

Hvaða erindi á þetta við okkur? Svona álíka mikið og "Maður á Ítalíu lést í dag. Maður í Napólí á Ítalíu lést í dag eftir alllanga banalegu. Maðurinn, Giovanni Lenza, sem var um sjötugt, lætur eftir sig eiginkonu og fimm uppkomin börn. Ljóst er að þau munu syrgja hann mjög, enda Lenza hvers manns hugljúfi og afar ástríkur faðir."(tilbúningur MÁM). Annars - þegar maður hugsar um það - þá væri nú kannski bara athyglisvert að fá svona fréttir stöku sinnum...

:)

Bandarískur þingmaður viðurkennir framhjáhald

Svona á að dýpka kreppur!!!

Segja fólki að allt muni lækka í verði. Þá þorir enginn að gera neitt af því allir eru að bíða eftir að verðið lækki. Á meðan fara þeir sem sjá um sölu og þjónustu á hausinn og ástandið versnar og væntingarnar verða verri og verri og þá birtir seðlabankinn enn frekari dómsdagsspár og svona heldur þetta áfram öllum til bölvunar. Þetta er kallað verðhjöðnunarástand og íslenski seðlabankinn hefur svo sannarlega unnið að því hörðum höndum undanfarna mánuði að búa það til. Í mínu hagfræðinámi lærði ég m.a. að til væru tvennskonar hagfræðingar: Þeir sem vissu að þeir gætu ekki spáð fyrir um framtíðina og hinir, sem vissu það, en gerðu það samt.

46% raunlækkun fasteigna

Flott hjá Kolbrúnu

Þetta er sköruglega gert. Svona á að taka á málum. Ótrúlegt hvað íslenskt stjórnkerfi getur virkað eins og sálarlaus skepna á stundum - sérstaklega þegar kemur að einhverju sem snertir dýr eða umhverfisvernd - og þess vegna traustvekjandi að hafa fólk með hjartað á réttum stað á æðstu stöðum. Áfram Kolbrún!

Mun tryggja að Líf fái líf

Ekki gert neitt rangt?

Nr. 1. Hefur nánast drepið íslenskt atvinnulíf með hæstu vöxtum í heimi (og skýlir sér á bakvið aðra í þeim efnum).

Nr. 2. Er að ganga frá íslenskum fjölskyldum og heimilum með hæstu vöxtum í heimi. 

Nr. 3. Gerði krónuna að spekúlasjónsmynt með hæstu vöxtum í heimi, sem leiddi m.a. til Icesave-hneykslisins (enginn til að skýla sér á bakvið þá).

Nr. 4. Hefur skipt sér leynt og ljóst af stjórnmálum sem seðlabankastjóri.

Nr. 5. Orsakaði allsherjar árás á íslenskt bankakerfi með óvarlegum ummælum í fjölmiðlum. 

Nr. 6. Sýnir alþingi óvirðingu með því að neita að svara réttmætum spurningum um opinberar aðdróttanir og fullyrðingar um meinta vitneskju um íslenska bankahrunið.

Nr. 7. Hefur beitt sér persónulega gegn nokkrum stærstu fyrirtækjum Íslendinga. Er arkitekt Glitnis-klúðursins.

Nr. 8. Er útmálaður í erlendum fjölmiðlum sem vandamál og stendur þ.a.l. í vegi fyrir því að hægt sé að endurvekja traust á íslensku efnahagslífi. 

Nr. 9. Nýtur hvorki trausts þings né þjóðar og ætti að hafa vit á að segja af sér sjálfur, en tekur greinilega meinta persónulega hagsmuni sína framyfir hagsmuni þjóðarinnar.

Nr. 10. Er holdgerfingur íslenska bananalýðveldisins og andstöðunnar við raunverulegar lausnir á vanda þjóðarinnar og er því algerlega rangur maður á röngum stað á tíma endurreisnarinnar. 

Því miður er of mikið af svona mönnum í heiminum. Synd að þeim skuli treyst fyrir fjöreggjum þjóða. Enda fer sem raun ber vitni.

Davíð segir ekki af sér

Svona gera menn ekki

Ef eitthvað er að marka "grænt" í Vinstri grænu, þá verður að stoppa þetta strax og ný ríkisstjórn tekur við. 

Hvalveiðar leyfðar til 2013

Verk að vinna

Undirritaður var einlægur stuðningsmaður fyrri ríkisstjórnar og fannst þegar hún var mynduð að þarna myndi fara stjórn sem kæmi mörgu góðu í verk, enda mikið af hæfileikafólki tengt þeim tveimur stjórnmálaflokkum sem hana mynduðu. Fyrst eftir að ósköpin miklu dundu yfir (og um stund leit út fyrir að enginn vissi sitt rjúkandi ráð), vonaði maður að fljótlega færi að örla á forystu og sýn og að skref yrðu loks tekin í átt að Evrópusambandsaðild, svo og tiltekt í stjórnkerfinu, byrjað á Seðlabanka, sem klárlega var rúinn tiltrú á alþjóðavettvangi eftir glannalega framgöngu aðalbankastjórans og pólitíska tilburði hans.

En nei, vikurnar liðu og lítið gerðist. Jú, eitt og eitt smáatriðið var afgreitt og kannski einstaka stórir hlutir, en forystan og sýnin var ekki mjög áberandi. Þess vegna mætti undirritaður á kjallarfund Samfylkingarfélags Reykjavíkur í síðustu viku og studdi það sem fram kom þar. Nú hefur verið höggvið á þann hnút sem hertist um háls flokkanna tveggja sem mynduðu Þingvallastjórnina. Sjálfstæðisflokkurinn er móður mjög að lokinni 18 ára stjórnarsetu og veitir ekki af hvíldinni til að byggja sig upp með nýju fólki og losa sig við arfleifð Davíðstímans.

Nú hillir undir nýja ríkisstjórn - hreinræktaða rauða stjórn. Það er sjaldgæft í íslandssögunni og mun hún eiga það sammerkt með þeim fyrri að vera minnihlutastjórn og til bráðabirgða.

Það verða við hana talsverð nýmæli. Kona verður forsætisráðherra í fyrsta skipti, ef Jóhanna Sigurðardóttir verður valin til starfans eins og allt bendir til. Það er vel við hæfi að sá dugmikli jafnaðarmaður ryðji þann veg.

En það eru tækifæri til að brjóta fleiri tabú. Er ekki um að gera að láta VG hafa bæði utanríkis- og dómsmálaráðuneytið? Þetta eru ráðuneyti sem flokknum lengst til vinstri hefur aldrei verið treyst fyrir í íslandssögunni. Það eru engar forsendur fyrir því að standa á þeirri bremsu lengur. Ef VG fellst á að stíga nauðsynleg Evrópuskref, þá væri bara hressandi að fá utanríkisráðherra úr þeirra röðum og nýstárleg rödd sem þá myndi heyrast frá Íslandi. Áhugavert væri líka að fá "innanríkisráðherra" úr þeirra röðum til að koma á friði og spekt á götum úti, eftir óöldina undanfarið. Það er líka kominn tími til að gefa lögfræðingum frí frá því ráðuneyti og um að gera að brjóta það tabú líka.

En verkefnin eru annars þessi:

1. Leysa stjórn seðlabankans frá störfum.

2. Ráða einn seðlabankastjóra - helst virtan erlendan hagfræðing sem færi í að endurreisa traust á íslenskum innviðum erlendis.

3. Fá erlenda sérfræðinga til að rannsaka banka- og efnahagshrunið.

4. Grípa til róttækra aðgerða til bjargar heimilum og fyrirtækjum.

5. Breyta stjórnarskrá til að gera ráð fyrir aðild að Evrópusambandinu.

6. Sækja um aðild að Evrópusambandinu og hefja aðildarviðræður.

7. Boða til kosninga. Ganga til þeirra með það markmið að mynda vinstri stjórn eftir þær (þ.e.a.s. syngja ekki sönginn um "óbundinn til kosninga").

8. Fá aðila vinnumarkaðarins og jafnvel fleiri hagsmunasamtök í samfélaginu að samráðsborði sem hittist a.m.k. vikulega með ríkisstjórninni á meðan við erum að vinna okkur upp úr kreppunni. 

9. Upplýsa, upplýsa, upplýsa. Ríkisstjórninni væri ekki vorkunn að ljúka hverjum einasta degi með blaðamannafundi eða orðsendingu. Forsætisráðherra ætti að tala við þjóðina a.m.k. vikulega.

10. Fara út á meðal fólksins, tala mannamál, draga ekkert undan og veita fólki von um samfélag jöfnuðar sem lifir í friði við aðrar þjóðir, virðir alþjóðleg gildi heiðarleika, lítillætis og náttúruverndar, þar sem náttúran hefur gildi í sjálfu sér en ekki bara sem viðfang græðgi mannskepnunnar.

Kjósendur fá svo tækifæri til að kveða upp sinn dóm yfir flokkunum í vor. Eins hafa heyrst raddir um að íslenska stjórnkerfið hafi gengið sér til húðar og að jafnvel þurfi að stofna nýtt lýðveldi. Það er allavega tækifæri nú til að endurskoða stjórnarskrána frá grunni, en það hefur staðið til allan lýðveldistímann.

 

 

 

 

 

Formlegar viðræður hafnar